Mijn tassen staan gepakt
17 juli 2018 - Olivet, Frankrijk
Maandagmiddag half vijf, mijn tassen staan gepakt. Morgenochtend zes uur fiets ik naar station Naarden-Bussum om via Schiphol, Brussel, Kortrijk, Lille, Parijs naar Brive-la-Gaillarde te treinen. Ik heb eigenlijk een treinkaartje om te vertrekken vanuit Hilversum, maar omdat er storing is geweest in een transformatorhuisje heeft station Hilversum niet voldoende stroom om een Intercity van zijn plaats te krijgen. Het wordt dus station Naarden-Bussum.
Twee achtertassen, mijn stuurtas en mijn tentje, alles bij elkaar 16,6 kilo. Komt natuurlijk altijd nog wat bij waar ik toch nog niet aan gedacht had: een jack, een rol closetpapier, een rol drop die Karen vanmiddag langs kwam brengen en een boek, maar dan nog kom ik niet boven de 17 kg. Dat is te danken aan de cadeautjes die ik van mijn kleinkinderen heb gekregen: een lichtgewicht hoofdkussentje, lichtgewicht bestek en een ledlampje voor de nacht. Ruimte win ik door het lichtgewicht brandertje en het pannensetje dat ik mezelf cadeau gedaan heb. Daardoor kan het lichtgewicht stoeltje dat ik van mijn kinderen gekregen heb dit jaar in mijn tas i.p.v. op de bagagedrager. Alleen mijn tentje gaat onder de snelbinders op mijn bagagedrager.
Voor de eerste nacht heb ik dat tentje overigens nog niet nodig. Omdat ik, zonder vertraging, pas tegen half tien in Brive arriveer, heeft Angèle heel luxe een hotelkamer voor me besproken tegenover het station. Mijn familie vertoont af en toe enige zorg over mijn Spartaanse reistrekjes, en spoort me aan om vaker een hotel te nemen, alsof het allemaal niets kost. Ik vind het nogal meevallen met dat Spartaanse karakter van mijn reis: het tentje is klein, maar ik hoef er alleen maar in te slapen en ik hoop op mooi weer.
Ik heb twee setjes wielerkleding bij me en een zomershirt met lange mouwen mocht het op de terugweg langs de Noordzee fris en winderig worden. Ik ga ervan uit dat ik iedere keer kan wassen en drogen anders wordt het net als vorig jaar 's morgens een natte fietsbroek aan. Wat ik extra heb meegenomen? Een paar slippers, omdat het een ramp is om 's nachts half slaperig uit je tentje te kruipen en je in je schoenen te wurmen om naar het toilet te gaan.
Inmiddels staat mijn fiets gepakt. Mijn nieuwe ketting nog even gesmeerd met droge wax. Een aanrader volgens mijn nieuwe fietsenmaker, omdat het geen vuil aanhangt. We zullen zien. Ik ben er in ieder geval klaar voor. Morgenavond rond negen uur hoop ik in Brive te zijn. Vandaar fiets ik in twee dagen naar Montayral om een oud-collega, Vitalis, op te zoeken, die tegenwoordig in Frankrijk woont. Zondag- of maandagochtend fiets ik dan naar het Noorden om eenmaal de Seine over noordwest te fietsen en langs de Noordzeekust naar huis te fietsen. Eindtijd onbekend.
En ze leggen je wel in de watten hoor....veel lichtgewicht, hotelletje....ze zijn wel gek op je😍
Jij een prachtige tocht en lekker vaak schrijven en vooral...genieten!
Voorlopig blijft het mooi weer 😎
Succes en ik volg je met bewondering.👍👍
Jelle is inmiddels helemaal gewend aan zijn 'hoge nieuwe fiets' en durft ook weer een beetje door te fietsen.
Wordt het fietsen nog geen obsessie voor jou. Elk jaar weer een leuke tocht. Je zult ondertussen wel een flinke conditie opgebouwd hebben. En je familie kan dan zeker wel een tijd zonder jou. Ik wens je succes en veel plezier. Ik zal zeker je blog lezen. Sterkte weer
Ik verheug me op je verhalen.
Je voorbereiding is fantastisch...
Hartelijke groet,
Joke